Obserwacja w psychologii cz. 2

Punkt (3) można wyjaśnić na następującym przykładzie. Wiadomym jest każdemu, jak trudno pokazać komuś ptaka, siedzącego w pobliżu na drzewie. Gdy szukający dostrzeże wreszcie ptaka, gdy już wie, w jakim kierunku powinien był patrzeć, wówczas dziwi się, że go nie dostrzegł od razu. Punkt (4) można zilustrować psychologicznie. Wejdź do ciemnego pokoju i patrz wprost przed siebie. Zauważysz na ciemnym tle wielobarwne cętki i płaty świetlne, które mienią się ustawicznie. Popróbuj prześledzić te zmiany, opowiadając je głośno samemu sobie.

śmieci poznań

Wszystkie te trudności można jednak pokonać przez cierpliwe ćwiczenie się. Czytelnik, który kiedykolwiek pracował w laboratorium fizycznym lub chemicznym, przypomni sobie, jak „beznadziejnie dokładnymi” wydawały się mu początkowo pomiary fizyczne i analizy chemiczne, i jak z czasem przyzwyczaił się do niezbędnej w tych rzeczach staranności. „Jeżeli człowiek nie traci ani jednej godziny swego dnia roboczego—mówi profesor James— to może spokojnie oczekiwać ostatecznego wyniku swej pracy. Z zupełną pewnością może liczyć na to, że, obudziwszy się pewnego pięknego poranku, przekona się, iż jest jednym z najkompetentniejszych ludzi w swym zawodzie, bez względu na to, jakim jest obrany przezeń zawód.” Również i uczony nie znałby tak dobrze trudności swego zawodu, gdyby nie był musiał ich pokonać.

śmieci poznań