Dwa rodzaje uczuć cz. 2

Nie należy również rozumieć powyżej powiedzianego w ten sposób, jakoby działanie każdego bodźca było sprawą życia i śmierci. Na wiele bodźców, które odczuwamy, nie reagujemy wcale uczuciowo, ponieważ wpływ ich na równowagę życiową jest zbyt nieznaczny.

Nie należy wreszcie przypuszczać, że wszystko, co jest dla nas, w naszych szczególnych warunkach, przyjemne, jest zarazem dla nas korzystne. Natura wykreśla przeciętną miarę, nie oglądając się na poszczególne jednostki. Przeciętnie rzeczy przyjemne są korzystne dla rozwoju — korzystne dla osobnika zupełnie zdrowego, żyjącego w warunkach naturalnych. Człowiek jest „zwierzęciem oswojonym”, żyjącym podobnie jak inne zwierzęta domowe w warunkach sztucznych, dlatego też częstokroć rzeczy przyjemne dla danego osobnika nie są dlań korzystne, nie prowadzą do umocnienia równowagi życiowej. Tym niemniej reguła jest słuszna w odniesieniu do przeciętnych. Na ogól to, co jest przyjemne, jest pożyteczne dla organizmu.

dachy lublin

Uczucie za tym jest elementarnym zjawiskiem psychicznym, które może być wywołane przez podrażnienie któregokolwiek narządu zmysłowego. Przy tym, w przeciwstawieniu do wielkiej liczby jakości czuciowych, istnieją tylko dwie jakości uczucia.

dachy lublin